আজি "আমাৰ অসম"ত (০১-০৬-২০১৩) শিক্ষামন্ত্ৰীলৈ এগৰাকী অসহায় ছাত্ৰীয়ে লিখা মুকলি চিঠি খন পঢ়িলো। মনতো বেয়া লাগিল। সচাকৈ শিক্ষামন্ত্ৰী মহোদয়ে আমাৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাটোক সঠিক দিশত আগুৱাই নিব পাৰিছেনে ? "ছেবা"ই আমাৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলৰ জীৱনক লৈ হেতালি খেলা বন্ধ কৰিব পাৰিবনে ? উত্তৰ বহী গৰুৱে খোৱাৰ পৰা বচাব পাৰিলেই বা চি বি এচ ই তলৈ দুদিন আগত ৰিজাল্ট দিলেই শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ উন্নতি নহয়। মোৰ যিমান দুৰ মনত পৰে ছাত্ৰ ছাত্ৰীয়ে শিক্ষামন্ত্ৰীলৈ চিঠি লিখাৰ দৰে ঘটনা আগতে হোৱা নাছিল। যি কি নহওক "ঋত্বিকা ৰয়" লৈ বহুত ধন্যবাদ জনাইছো। মোৰো জানিব মন গৈছে যে শিক্ষামন্ত্ৰীৰ নিজৰ ল'ৰা ছোৱালী ছেবাৰ অধীনৰ স্কুলত পঢ়ি আছে নেকি আৰু যদি পঢ়ি আছে সিহতি যদি ০.০০১ % ভুলৰ মাজত পৰে তেতিয়া কি ব্যৱস্থা লব ? তোমাৰ এই সাহসী চিঠিখনে পৰিবৰ্তন আনিব বুলি আশা কৰিছো।
No comments:
Post a Comment